назоўнік | мужчынскі род
У філасофіі: чалавек, які пазнае свет і супрацьстаіць яму як аб’екту пазнання.
Чалавек як носьбіт якіх-н. уласцівасцей (кніжнае).
- С. права (фізічная або юрыдычная асоба як носьбіт юрыдычных правоў і абавязкаў; спецыяльны тэрмін).
Наогул чалавек (звычайна з адмоўнымі рысамі; размоўнае).
- Хадзіў тут нейкі падазроны с.
У логіцы: прадмет суджэння.
У граматыцы: семантычная катэгорыя са значэннем выканаўцы дзеяння або носьбіта стану.
|| прыметнік:
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)