суб’ект назоўнік | мужчынскі род

  1. У філасофіі: чалавек, які пазнае свет і супрацьстаіць яму як аб’екту пазнання.

  2. Чалавек як носьбіт якіх-н. уласцівасцей (кніжнае).

    • С. права (фізічная або юрыдычная асоба як носьбіт юрыдычных правоў і абавязкаў; спецыяльны тэрмін).

  3. Наогул чалавек (звычайна з адмоўнымі рысамі; размоўнае).

    • Хадзіў тут нейкі падазроны с.

  4. У логіцы: прадмет суджэння.

  5. У граматыцы: семантычная катэгорыя са значэннем выканаўцы дзеяння або носьбіта стану.

|| прыметнік: суб’ектны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)