Verbum

су прыстаўка

1. Ужыв. пры ўтварэнні назоўнікаў і абазначае:

   • 1) сумеснасць, саўдзел, напр. сунаймальнік, суадказчык, сустаршыня;
   • 2) падабенства, напр. суглінак, супесак, сукравіца;
   • 3) сукупнасць, зборнасць, напр. суквецце, суплоддзе.

2. Ужыв. пры ўтварэнні прыметнікаў і абазначае:

   • 1) суадноснасць пэўнай якасці паміж прадметамі, напр. суадносны, сугучны;
   • 2) збліжэнне, супадзенне ў прасторы або ў часе, напр. сучасны, сумежны.

3. Ужыв. пры ўтварэнні дзеясловаў і абазначае сумеснасць, суправаджэнне або ўстанаўленне суадносін паміж чым-н., напр. сумясціць, суіснаваць, суаднесці.