стыль1 назоўнік | мужчынскі род

  1. Сукупнасць характэрных рыс, блізкасць выразных мастацкіх прыёмаў і сродкаў, што абумоўліваюць сабой адзінства якога-н. напрамку ў творчасці.

    • Нацыянальны с. у жывапісе.
    • Архітэктурныя стылі.
  2. Метад, сукупнасць прыёмаў якой-н. работы, дзейнасці, паводзін.

    • С. кіраўніцтва.
    • Вольны с. плавання.
  3. Сукупнасць прыёмаў выкарыстання моўных сродкаў для выказвання тых ці іншых ідэй, думак у розных умовах маўленчай практыкі.

    • С. Івана Мележа.
    • Публіцыстычны с.
    • Навуковы с.

|| прыметнік: стылістычны і стылявы.

  • Стылістычныя памылкі.
  • Стылістычны прыём.
  • Стылявыя катэгорыі.
  • Стылявая дасканаласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)