Verbum

стыкацца, ✂; незак. (разм.).

1. Мець сумежныя бакі, размяшчацца вельмі блізка, упрытык.

   • Канец поля стыкаецца з лесам.

2. Знаходзіцца дзе-н. які-н. час, прыпыняцца.

   • Дома прыходзіцца рэдка с.

3. перан. Быць звязаным з чым-н.; мець адносіны да чаго-н.

   • Нашы інтарэсы стыкаюцца даволі часта.

|| аднакр. стыкнуцца, ✂.