стык, ✂, м.

Месца злучэння, сутыкнення двух канцоў, дзвюх частак чаго-н.

  • С. участкаў.
  • С. панэлей.
  • На стыку дзвюх эпох.

|| прым. стыкавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)