стукнуць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Ударыць, звычайна са стукам.
- С. кулаком па стале.
-
Пастукаць у дзверы або акно, каб адчынілі.
- У акно ціха стукнулі.
-
каго (што) і без дапаўнення. Нанесці ўдар каму-н.
- С. па карку.
-
Звесці, саштурхнуць каго-н.
- С. ілбамі.
-
Наступіць, надысці (пра час, падзеі; размоўнае).
- Мне стукнула сорак (мінула, споўнілася; безасабовая форма).
|| незакончанае трыванне: стукаць.
|| назоўнік: стуканне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)