стукнуць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Ударыць, звычайна са стукам.

    • С. кулаком па стале.
  2. Пастукаць у дзверы або акно, каб адчынілі.

    • У акно ціха стукнулі.
  3. каго (што) і без дапаўнення. Нанесці ўдар каму-н.

    • С. па карку.
  4. Звесці, саштурхнуць каго-н.

    • С. ілбамі.
  5. Наступіць, надысці (пра час, падзеі; размоўнае).

    • Мне стукнула сорак (мінула, споўнілася; безасабовая форма).

|| незакончанае трыванне: стукаць.

|| назоўнік: стуканне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)