Verbum

стукнуць, ✂; зак.

1. Ударыць, звычайна са стукам.

   • С. кулаком па стале.

2. Пастукаць у дзверы або акно, каб адчынілі.

   • У акно ціха стукнулі.

3. каго (што) і без дапаўнення. Нанесці ўдар каму-н.

   • С. па карку.

4. Звесці, саштурхнуць каго-н.

   • С. ілбамі.

5. Наступіць, надысці (пра час, падзеі; разм.).

   • Мне стукнула сорак (мінула, споўнілася; безас.).

|| незак. стукаць, ✂.

|| наз. стуканне, ✂.