стукацца, ✂; незак.

  1. гл. стукнуцца.

  2. Стукаючы (у дзверы, акно), прасіць дазволу ўвайсці куды-н.

    • С. ў пакой.
    • С. ў дзверы кабінетаў (таксама перан. дабівацца чаго-н. просьбамі).
    • У сэрца стукаецца любоў (прыходзіць).

|| зак. пастукацца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)