стук​2, у знач. вык.

Ужыв. паводле знач. дзеясл. стукаць — стукнуць.

  • У дзверы с. палкай.
  • Стук-стук-стук! (гукаперайманне кароткіх паслядоўных удараў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)