стук​1, ✂, м.

Адрывісты гук, шум ад удару, ад падзення цвёрдых прадметаў.

  • С. сякеры аб бервяно.
  • С. у акно.
  • Увайсці са стукам (пастукаўшы ў дзверы).
  • Слухаць с. сэрца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)