стрыжань, ✂, м.

  1. Прадмет прадаўгаватай формы, які звычайна з’яўляецца воссю або асновай чаго-н.

    • Пластмасавы с.
    • С. шарыкавай ручкі (напоўнены чарнільнай пастай).

  2. перан., чаго. Асноўная, галоўная частка чаго-н.

    • С. усяго рамана — тэма народнай вайны.

|| прым. стрыжнёвы, ✂.

  • Стрыжнёвы громаадвод (заземлены металічны стрыжань).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)