Verbum

стрымаць, ✂; зак.

1. Спыніць, запыніць, аслабіць, што рухаецца з сілай.

   • Коней не с.
   • С. націск пакупнікоў.

2. Абмежаваць, зменшыць ступень, сілу праяўлення чаго-н.

   • С. свой запал.
   • С. гнеўны тон.

3. перан. Не даць праявіцца поўнасцю.

   • С. смех.
   • С. сябе (стрымацца).

4. Выканаць (што-н. абяцанае — паводле значэння наступнага назоўніка).

   • С. абяцанне.
   • С. дадзенае слова.

|| незак. стрымліваць, ✂.

|| наз. стрыманне, ✂ і стрымліванне, ✂.

• Мера стрымання (прымусовая мера, якая прымяняецца следчымі і судовымі органамі да абвінавачанага з мэтай перашкодзіць злачыннай дзейнасці, ухіленню ад следства, суда і пад.; спец.).
• Меры стрымлівання агрэсара.