струпянець, ✂; зак. (разм.).

  1. Стаць трупам; памерці.

  2. перан. Спужацца, страціць прытомнасць ад страху.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)