Verbum

струна, ✂, ж.

1. Пругкая нітка (з металу, капрону і пад.) у музычных інструментах, якая пры вібрацыі звініць.

   • Цымбальныя струны.

2. Нітка, вяроўка і пад., нацягнутыя на што-н. і выкарыстаныя ў розных прыстасаваннях (спец.).

   • Струны тэніснай ракеткі.

3. перан., чаго або якая. Асаблівасць, якасць характару.

   • Лепшыя струны душы.
   • Слабая с. (найбольш чуллівая, уражлівая асаблівасць характару).

|| памянш. струнка, ✂.

◊

• У струнку стаць або выцягнуцца (разм.) — прама, навыцяжку, апусціўшы рукі па швах.

|| прым. струнны, ✂.

• С. аркестр.