Verbum

струна назоўнік | жаночы род

1. Пругкая нітка (з металу, капрону і пад.) у музычных інструментах, якая пры вібрацыі звініць.

   • Цымбальныя струны.

2. Нітка, вяроўка і пад., нацягнутыя на што-н. і выкарыстаныя ў розных прыстасаваннях (спецыяльны тэрмін).

   • Струны тэніснай ракеткі.

3. пераноснае значэнне, чаго або якая. Асаблівасць, якасць характару.

   • Лепшыя струны душы.
   • Слабая с. (найбольш чуллівая, уражлівая асаблівасць характару).

|| памяншальная форма: струнка.

• У струнку стаць або выцягнуцца (размоўнае) — прама, навыцяжку, апусціўшы рукі па швах.

|| прыметнік: струнны.

• С. аркестр.