струменіць, ; незак.

Цячы струменем, струменямі.

  • Ручаёк струменіць з-пад арэхавага куста.
  • З лесу струменіць пах смалы (перан. вылучае пах).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)