строй1 назоўнік | мужчынскі род

  1. Шарэнга людзей, а таксама воінская часць, пастроеная радамі.

    • Ісці строем.
    • Аб’явіць загад перад строем.
  2. Рад прадметаў, размешчаных у адну лінію.

    • С. бярозак ля дарогі.
  3. Суадносіны тонаў па вышыні, якія утвараюць пэўную сістэму.

    • Мажорны, мінорны с.
  4. У паэзіі: пабудова паэтычнага твора, яго эмацыянальная афарбоўка.

    • Асаблівасці паэтычнага строю песень.

Выбыць са строю — стаць непрыгодным для выканання якіх-н. абавязкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)