стрэмя назоўнік | ніякі род

  1. Жалезная дужка з вушкам для ўпору нагі конніка, якая падвешваецца да сядла пры дапамозе рэменя.

  2. Тое, што і стрэмечка (спецыяльны тэрмін).

|| прыметнік: страмянны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)