стрэмя, ✂, н.

  1. Жалезная дужка з вушкам для ўпору нагі конніка, якая падвешваецца да сядла пры дапамозе рэменя.

  2. Тое, што і стрэмечка (спец.).

|| прым. страмянны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)