Verbum

стрэлка назоўнік | жаночы род

1. Тонкая і вузкая пласцінка, якая паварочваецца на восі і паказвае час, напрамак і пац. у розных вымяральных прыборах.

   • С. барометра.
   • Секундная с.

2. Знак у выглядзе рысы, ад канца якой пад вострым вуглом адходзяць кароткія рыскі (->).

   • С. напрамку руху машын.

3. Вузкі і доўгі намыўны выступ сушы; пясчаная каса.

   • С. прычала.

4. Прыстасаванне на рэйкавых пуцях для пераводу рухомага саставу з аднаго пуці на другі.

   • На чыгуначнай станцыі дзейнічаюць аўтаматычныя стрэлкі.

5. Бязлістае тонкае сцябло расліны з суквеццем наверсе.

   • Стрэлкі нарцысаў.

|| памяншальная форма: стрэлачка.

|| прыметнік: стрэлачны.