стрэлачнік назоўнік | мужчынскі род

Рабочы, які пераводзіць стрэлкі на рэйкавым пуці.

  • Стрэлачнік вінаваты (размоўнае іранічны сэнс) — ужыв. ў выпадках, калі віну за няўдачу ўскладаюць на нізавога выканаўцу.

|| жаночы род: стрэлачніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)