стрэлачнік, ✂, м.

Рабочы, які пераводзіць стрэлкі на рэйкавым пуці.

  • Стрэлачнік вінаваты (разм. іран.) — ужыв. ў выпадках, калі віну за няўдачу ўскладаюць на нізавога выканаўцу.

|| ж. стрэлачніца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)