страсянуцца, ✂; зак.

  1. Здрыгнуцца, задрыжаць (ад моцных удараў, выбухаў).

    • Лісце на дрэвах страсянулася ад выбуху.

  2. Скалануцца, уздрыгнуць ад страху, узрушэння і пад.

    • Дзіця страсянулася ад спалоху.

  3. Страпянуцца, устаючы, абтрасаючыся і пад.

    • Сабака страсянуўся, вылезшы з будкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)