Verbum

страсянуць, ✂; зак.

1. Рэзкім, парывістым рухам скалануць.

   • С. галіну грушы.
   • С. галавой, чупрынай.

2. Трасучы, ачысціць ад чаго-н.

   • С. з плашча пыл.

3. Пры яздзе па няроўнай дарозе падкінуць, трасянуць (безас.).

   • Пры павароце машыну моцна страсянула.

4. перан. Парушыць цішыню, спакой.

   • Моцны крык страсянуў цішыню.