Verbum

страпянуцца, ✂; зак.

1. Страсянуцца, мімаволі ўздрыгнуць ад страху, узрушэння і пад.

   • С. ад нечаканасці.
   • Стаіць і не страпянецца (не зварухнецца).
   • Сэрца страпянулася (пачало біцца мацней).

2. Хуткім рухам цела абтрэсціся (разм.).

   • Сабака страпянуўся ад вады.