стралок назоўнік | мужчынскі род
-
Чалавек, які ўмее страляць.
- Меткі с.
-
Ваеннаслужачы стралковых або мотастралковых войск.
-
Ваеннаслужачы, які вядзе агонь з танка або самалёта.
- С.-радыст.
-
Служачы ваенізаванай аховы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)