страла

назоўнік | жаночы род

  1. Тонкі стрыжань з завостраным канцом для стральбы з лука.

    • Як с. (вельмі хутка).
    • Стралой памчацца на вуліцу (імкліва).
    • Стралой бяжыць дарога (прама).

  2. Рухомая частка пад’ёмнага крана, а таксама спецыяльнага прыстасавання для пад’ёму грузаў (спецыяльны тэрмін).

    • Экскаватарная с.

  3. Назвы розных вузкіх і доўгіх дэталей і частак у механізмах, прыладах (спецыяльны тэрмін).

|| прыметнік: стралавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)