страказа, ✂, ж.

  1. Перапончатакрылае насякомае з доўгім брушкам і дзвюма парамі празрыстых сеткавых крылаў.

  2. перан. Жывая, вясёлая, непаседлівая дзяўчынка (разм.).

|| прым. страказіны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)