стойкі, ✂.

  1. Які не слабее; трывалы, устойлівы.

    • Стойкія пароды.
    • С. водар.

  2. перан. Які цвёрда прытрымліваецца якіх-н. поглядаў, думак і пад.; паслядоўны.

    • Стойка (прысл.) трымацца.
    • С. характар.

|| наз. стойкасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)