стойка​2, ✂, ж.

  1. Падпорка, брус, якія служаць апорай для чаго-н. у механізме, збудаванні.

  2. Прылавак, дзе прадаецца віно, закуска.

    • Буфетная с.

  3. Прыстасаванне ў выглядзе табурэткі з прарэзанай у верхняй дошцы круглай дзіркай, у якую ставяць дзіця, каб прывучыць яго стаяць на нагах.

  4. Стаячы каўнерык у выглядзе палоскі, якая цесна аблягае шыю.

|| прым. стоечны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)