стоік, , м.

  1. Паслядоўнік стаіцызму.

  2. перан. Той, хто стаічна пераносіць усе жыццёвыя выпрабаванні, цяжкасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)