стогн назоўнік | мужчынскі род
Жаласны енк, выкліканы болем або вялікім горам.
- Стогны хворых.
- С. стаіць у лесе (бесперастанку стогнуць сосны; а таксама пераноснае значэнне: пра працяглы гук, шум, гул ад чаго-н.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)