стэнд, ✂, м.

  1. Шчыт, стойка, на якія выстаўляюцца прадметы для азнаямлення.

    • Стэнды з кнігамі.

  2. Спецыяльная ўстаноўка для зборкі і выпрабавання машын.

    • Кантрольна-праверачны с.

  3. Спецыяльна абсталяванае месца для спартыўнай і вучэбнай стральбы шротам па мішэнях-талерачках.

|| прым. стэндавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)