стаўленік назоўнік | мужчынскі род
Той, хто атрымаў пасаду з дапамогай каго-н., па чыёй-н. пратэкцыі.
- С. папярэдняга кіраўніцтва.
|| жаночы род: стаўленіца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
стаўленік назоўнік | мужчынскі род
Той, хто атрымаў пасаду з дапамогай каго-н., па чыёй-н. пратэкцыі.
|| жаночы род: стаўленіца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)