старцёр, і стартэр, , м. (спец.).

  1. Асоба, якая дае сігнал старту.

  2. Устройства ў рухавіках унутранага згарання, якое служыць для механічнага запуску іх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)