старчак назоўнік | мужчынскі род

  1. Палка, тонкі кол, уваткнутыя ў зямлю.

    • Узбіцца на с.

  2. Прадмет, які стаіць старчма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)