старасць назоўнік | жаночы род
-
Перыяд жыцця пасля сталасці, калі паступова адбываецца аслабленне дзейнасці арганізма.
- С. ходзіць асцярожна і абачліва глядзіць (з народнай творчасці).
- С. — не радасць (прыказка).
-
Доўгачасовае існаванне; зношанасць.
- Слуп зваліўся ад старасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)