станоўчы

прыметнік

  1. Які выражае адабрэнне, згоду.

    • С. водзыў.
    • Станоўчая характарыстыка.

  2. Які мае дадатныя якасці, які заслугоўвае адабрэння.

    • Станоўчыя вынікі.
    • Станоўчая роля вынаходніцтва.

  3. Які характарызуецца дадатнымі якасцямі, рысамі.

    • С. герой п’есы.

|| назоўнік: станоўчасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)