Verbum

станок, ✂, м.

1. Машына для апрацоўкі (металу, драўніны і пад.), вырабу чаго-н.

   • Шліфавальны с.
   • Друкарскі с.

2. Назва розных спецыяльных прыстасаванняў, якія маюць выгляд апоры, падстаўкі.

   • С. для прыцэльнай стральбы.
   • С. для прамывання залатога пяску.
   • С. для палатна (у мастакоў).

3. Металічная аснова, на якой мацуюцца гарматы і кулямёты; лафет.

4. Прыстасаванне, у якое ставяць жывёлу (пры лячэнні, дойцы і пад.); стойла (спец.).

|| прым. станковы, ✂ і станочны, ✂.

• Станочнае абсталяванне.