Verbum

сталы, ​^✂.

1. Які стаў дарослым, дасягнуў поўнага развіцця.

   • Сталыя мужчыны.

2. Здольны дзейнічаць самастойна, без дапамогі.

   • Арганізатар малады, але с.

3. Вопытны, які дасягнуў майстэрства ў чым-н., які вылучаецца грунтоўнасцю, майстэрствам.

   • С. празаік.

4. Нязменны, разлічаны на доўгі час.

   • Сталае месца для жылля.
   • Атрымаць сталае месца работы.

5. Добра, грунтоўна абдуманы.

   • Сталае рашэнне.
   • С. вывад.

|| наз. сталасць, ✂.