стаяк назоўнік | мужчынскі род

  1. Вертыкальны брус, які служыць апорай для чаго-н., вертыкальная труба і пад.

  2. У будынках: цагляны слуп з комінам ад столі да страхі.

|| памяншальная форма: стаячок.

|| прыметнік: стаяковы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)