стаяк, ✂, м.

  1. Вертыкальны брус, які служыць апорай для чаго-н., вертыкальная труба і пад.

  2. У будынках: цагляны слуп з комінам ад столі да страхі.

|| памянш. стаячок, ✂.

|| прым. стаяковы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)