стаіцызм, ✂, м.

  1. Рацыяналістычнае філасофскае вучэнне, якое ў сваім тлумачэнні законаў руху свету, чалавечага пазнання, грамадскіх адносін і этычных норм яднала матэрыялістычную аснову з ідэалістычным тлумачэннем з’яў.

  2. перан. Цвёрдасць і мужнасць у жыццёвых выпрабаваннях.

    • Праявіць с.

|| прым. стаічны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)