стабілізатар назоўнік | мужчынскі род | спецыяльны тэрмін
-
Прыбор, устройства для надання ўстойлівасці, пастаяннага становішча чаму-н. (у лятальных апаратах, на суднах і пад.), для стабілізацыі якога-н. працэса.
- С. лятальнага апарата.
- С. току.
-
Рэчыва, якое затрымлівае працэс змянення якога-н. іншага рэчыва, саставу.
- С. выбуховых рэчываў.
|| прыметнік: стабілізатарны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)