спырхнуць, ✂; зак.

Хутка ўзляцець, зляцець адкуль-н. (пра птушку, матылька і пад.).

  • Верабей спырхнуў з куста.

|| незак. спырхваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)