спыніць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Затрымаць рух, ход, працу каго-, чаго-н., не даць магчымасці рухацца каму-, чаму-н.

    • С. канвеер.
    • Вінцэсь спыніў крокі.
  2. Стрымаць, забараніць што-н.

    • С. бойку свавольнікаў.
    • С. распаўсюджванне хлусні.
  3. пераноснае значэнне, што на кім-чым. Накіраваць на каго-, што-н., засяродзіць на кім-, чым-н.

    • С. свой выбар на маладым спецыялісце.

|| незакончанае трыванне: спыняць.

|| назоўнік: спыненне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)