Verbum

спыніць, ✂; зак.

1. Затрымаць рух, ход, працу каго-, чаго-н., не даць магчымасці рухацца каму-, чаму-н.

   • С. канвеер.
   • Вінцэсь спыніў крокі.

2. Стрымаць, забараніць што-н.

   • С. бойку свавольнікаў.
   • С. распаўсюджванне хлусні.

3. перан., што на кім-чым. Накіраваць на каго-, што-н., засяродзіць на кім-, чым-н.

   • С. свой выбар на маладым спецыялісце.

|| незак. спыняць, ✂.

|| наз. спыненне, ✂.