спыніць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Затрымаць рух, ход, працу каго-, чаго-н., не даць магчымасці рухацца каму-, чаму-н.
- С. канвеер.
- Вінцэсь спыніў крокі.
-
Стрымаць, забараніць што-н.
- С. бойку свавольнікаў.
- С. распаўсюджванне хлусні.
-
пераноснае значэнне, што на кім-чым. Накіраваць на каго-, што-н., засяродзіць на кім-, чым-н.
- С. свой выбар на маладым спецыялісце.
|| незакончанае трыванне: спыняць.
|| назоўнік: спыненне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)