Verbum

спустошыць, ✂; зак.

1. Зруйнаваць, нанесці матэрыяльныя страты.

   • Вайна спустошыла гарады і вёскі.

2. перан. Пазбавіць маральных сіл, зрабіць няздольным да актыўнага жыцця.

   • Амаральныя паводзіны спустошылі жыццё гэтага чалавека.

3. Пра глебу: зрабіць неўрадлівай.

   • Безгаспадарчыя адносіны спустошылі глебу.

|| незак. спусташаць, ✂ і спустошваць, ✂.

|| наз. спусташэнне, ✂ і спустошванне, ✂.