Verbum

спуск назоўнік | мужчынскі род

1. гл. спусціцца, -ць.

2. Месца, па якім спускаюцца ўніз.

   • Круты с.

3. Прыстасаванне, якое прыводзіць у рух курок пры выстрале.

   • Націснуць на с.

4. Шлюз у млыне для прапускання вады.

5. Доўгі сталярны рубанак.

6. Прагал у верхняй частцы старонкі перад пачаткам раздзела кнігі (спецыяльны тэрмін).

Фразеалагізм:

• Не даваць спуску каму (размоўнае) — не рабіць патурання каму-н., а строга патрабаваць.

|| прыметнік: спускавы.

• С. механізм.