спружына назоўнік | жаночы род

  1. Пругкая металічная палоска ці дрот, выгнуты пераважна спіраллю, які служыць для змяншэння сілы ўдараў, прывядзення ў рух механізмаў і г.д.

    • С. ў гадзінніку.
    • Дзвярная с.

  2. пераноснае значэнне, чаго або якая. Рухаючая сіла ў якой-н. справе.

    • Ён з’яўляецца галоўнай спружынай у гэтым мерапрыемстве.

|| прыметнік: спружынны.

  • Спружынная канапа (са спружынамі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)