Verbum

справіцца, ✂; зак.

1. з чым і без дапаўнення. Змагчы, выканаць што-н. або, маючы сілы, сумець зрабіць што-н.

   • С. да вечара.
   • С. з планавым заданнем.

2. Адолець у барацьбе, перамагчы каго-, што-н.

   • С. з ворагам.
   • С. з навалай.

3. Даведацца пра што-н.

   • С. ў адрасным бюро.

4. Схадзіўшы, з’ездзіўшы куды-н., вярнуцца назад (разм.).

   • С. туды і назад за суткі.

5. Зраўняцца з кім-н. (разм.).

   • У рабоце з ім і малады не справіцца.

|| незак. спраўляцца, ✂.