справадзіць, ✂; зак. (разм.).

Адправіць, выправадзіць куды-н., маючы жаданне пазбавіцца ад каго-н.

  • С. няпрошанага госця.

|| незак. справаджваць, ✂.

|| наз. справаджванне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)