справадзіць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне
Адправіць, выправадзіць куды-н., маючы жаданне пазбавіцца ад каго-н.
- С. няпрошанага госця.
|| незакончанае трыванне: справаджваць.
|| назоўнік: справаджванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)