споведзь назоўнік | жаночы род

  1. У веруючых: пакаянне ў грахах перад святаром і дараванне ім грахоў.

  2. пераноснае значэнне: Шчыры расказ пра сваё жыццё; прызнанне ў чым-н.

    • С. героя рамана.

|| прыметнік: споведны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)