Verbum

спляжыць, ✂; зак.

1. Пра лес: вынішчыць, ссячы (разм.).

   • Будавалі дарогу і спляжылі ўвесь бярэзнік.

2. Вытаптаць, стаптаць (разм.).

   • Скаціна спляжыла віку.

3. каго і без дапаўнення. Ударыць (разм. груб.).

   • С. кіем па спіне.

4. Затаптаць, забрудзіць (разм.).

   • Усю пасцель спляжылі.