спірыт, ​✂, м.

Той, хто займаецца спірытызмам.

|| ж. спірытка, ✂.

|| прым. спірыцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)