Verbum

спіца, ​^✂, ж.

1. Адзін з драўляных або металічных стрыжняў, які злучае калодку кола з вобадам.

   • У коле не хапае многа спіц.

2. Драўляны або металічны стрыжань рознага прызначэння.

3. Плоскае выгнутае шыла для пляцення лапцей.

4. Тонкі драцяны стрыжань для вязання.Апошняя спіца ў калясніцы (разм.) —

   • 1) чалавек, які адыгрывае нязначную ролю ў жыцці, грамадстве, у якой-н. справе;
   • 2) тое, што не мае вялікага значэння.

|| прым. спіцавы, ✂.